'Blijf zoveel mogelijk jezelf vanuit je eigen energie en vraag hulp als dat nodig is.'
Gijs Slingerland, 44 jaar, is mantelzorger voor zijn ouders van 85 en 91 jaar. Wat begon met de administratie is sluipenderwijs intensiever geworden, naarmate zijn vader en moeder ouder werden en meer zorg nodig hadden. 'De combinatie werk en mantelzorg hoeft niet belastend te zijn. Af en toe bots je flink met je neus op de keien, maar dat hoort erbij.'
De moeder van Gijs heeft de ziekte van Kahler en de ziekte van macula degeneratie (een ernstige oogaandoening). Zijn vader heeft vergevorderd Alzheimer. Hij is onlangs verhuisd naar een verpleeghuis. Gijs heeft veel contact met de huisarts, verpleegkundigen en specialisten. 'Voor mijn moeder is het vooral pijnbestrijding. Wat is de juiste dosering voor medicijnen. Dit luistert heel nauw.' Daarnaast gaat Gijs dagelijks langs, hij doet boodschappen, kookt af en toe en ondersteunt in het huishouden. 'Nu heeft mijn moeder gelukkig ingestemd met twee keer in de week een huishoudelijke hulp. Zij vindt het lastig om hulp van buitenaf te accepteren.'
De mantelzorgtaken zijn intensief, maar Gijs spreekt vol liefde en energie hierover. 'Ik doe het graag voor mijn ouders. Zij hebben ook voor mij gezorgd. Als enig kind kan hij helaas niet de zorg verdelen. 'Gelukkig is de jongere zus van mijn moeder (75) nog vitaal en gaat zij om de dag op bezoek. En ik woon in dezelfde woonplaats, dat scheelt. Ik kan goed schakelen met de zorgprofessionals. Als er geen onderzoeken nodig zijn, dan kan het ook telefonisch.'
Tot drie maanden geleden combineerde Gijs deze taken met een fulltime baan. Toen het slechter ging met zijn ouders moest hij doordeweeks naar het ziekenhuis , waardoor ook zijn toenmalige werkgever op de hoogte was. 'Mijn collega's waren bedrijfsartsen, dus die keken niet gek op en hadden begrip. Mijn type baan, in de sales, zorgde voor flexibiliteit. Ik zat veel op de weg, en met een smartphone kom je een heel eind.' Wat is belangrijk voor hem om werk en mantelzorg te kunnen combineren? Daar is Gijs heel duidelijk over: 'De glimlach van mijn moeder'.
Door de huidige economische tijd is zit Gijs op dit moment 'in between jobs'. 'Ik houd geen rekening met mijn zorgtaken bij het zoeken naar een nieuwe baan. Die luxe heb ik niet. Rekeningen moeten worden betaald.' Mantelzorg staat ook zeker niet op zijn C.V. 'Het is een vraagmarkt. Op dit moment zoeken ze geen schaap met vijf poten, maar één met vijf poten en een slurf. Maar het hangt wel een beetje van het gesprek af. Soms is er wel ruimte om mantelzorg te noemen. Bepaalde competenties, zoals timemanagement en efficiënt werken, heb ik mede te danken aan mijn mantelzorgtaken.
Ondanks deze pittige uitdaging van zowel werk zoeken en zijn zorgen over en voor zijn ouders is Gijs verre van somber. 'De combinatie van werk en mantelzorg hoeft niet belastend te zijn. Het is natuurlijk zoeken en leren. Het is een evenwicht, af en toe bots je flink met je neus op de keien, maar dat hoort erbij. Ik zeg altijd: het is niet 'je best doen', maar 'het beste doen gegeven de omstandigheden.' Ik ben nuchter en neem het zoals het is: het kan altijd erger en elk huisje heeft zijn kruisje. Daarnaast heb ik veel energie en kan ik veel aan. Dat is belangrijk. Mijn advies aan andere mantelzorgers: blijf zoveel mogelijk jezelf, vanuit je eigen energie en vraag hulp als dat nodig is!'